Αναμφίβολα, απ' το Σάββατο μπήκαμε σε μια καινούργια εποχή, αφού οι πλαστικές σακούλες καταργήθηκαν διά παντός. Η αλήθεια είναι ότι τα βήματα πάνω στο χτίσιμο μιας οικολογικής συνείδησης έγιναν αργά, αλλά απολύτως σταθερά, και αυτό γιατί από πίσω υπήρχε μία Ευρωπαϊκή Ένωση που έδινε το τέμπο στην όλη διαδικασία. Είχε ένα στρατηγικό πλάνο και το εφάρμοσε κατά γράμμα. Δεν επέβαλε ξαφνικά έναν κανόνα. Ήξερε πολύ καλά ότι ο Κυπραίος, ή ο Χ Κυπραίος, δεν θα μπορούσε απ' τη μία μέρα στην άλλη να αποκτήσει «πράσινες» συνήθειες. Ήξερε πολύ καλά ότι πρώτα έπρεπε να χτίσει μία κουλτούρα, -η οποία σίγουρα θα έπαιρνε χρόνο- και η οποία στη συνέχεια θα γινόταν συνήθεια.
Μέσα στη διάρκεια μιας πενταετίας, κάναμε πολλά βήματα. Περάσαμε απ' την ασυδοσία των πλαστικών σακουλών, στο να πρέπει να τις αγοράζουμε και τώρα στο να μην έχουμε καν αυτή τη δυνατότητα. Αυτό ναι! Είναι επίτευγμα!
Τεράστια η κατανάλωση
Αξίζει να σημειωθεί ότι κάθε χρόνο, -σύμφωνα με έρευνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης- ο μέσος πολίτης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) καταναλώνει περίπου 500 πλαστικές σακούλες, τις περισσότερες από τις οποίες χρησιμοποιεί μόνο μία φορά. Μάλιστα, το 2008, η συνολική παραγωγή πλαστικών σακουλών στην Ευρώπη έφθασε τους 3,4 εκατομ. τόνους, ποσότητα ίση με το βάρος πάνω από 2 εκατομ. επιβατικών αυτοκινήτων.
Υ.Γ. Στο ζήτημα των πλαστικών σακουλών, κουτσά-στραβά, τα καταφέραμε. Ας μπει τώρα στο παιχνίδι και η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, η οδική συμπεριφορά και ου το κάθε εξής. Ο κατάλογος είναι μακρύς.
